Evlilik Üzerine Liberter Düşünceler;

Evlilik bir sevgi ve aşk kurumu değildir. Birinci derecede; uzlaşı becerileri kazanmış, birbiriyle uyumlu insanların oluşturacağı kurumsal ve resmi birliktelik şeklidir. Sevgi tüm bunların ardından gelir. Aşk ise son sırada yerini alır ama aşk için evlilik tavsiye edilmez. Ömrü en fazla iki yıl, fazlası ise yalan olan bu kimyasal süreci abartıp da evliliğe taşımak insan türünün ahmaklıklarından biridir. Üç beş yıl görmediğinizde belki adını dahi hatırlayamayacağınız biri için yaşamınızı adamanız pek anlamlı değildir.

"Unutmak ve hüzün ile ilgili sorunlarınız bunca zaman sonra hala devam ediyorsa bir psikoloğa görünmek faydalı olacaktır."

Evlilik kurumu işlevsel olsa da yapay bir kurumdur. Bu nedenle duygusal hareket ederek doğru sonuçlar elde etmek istisnai bir durum olarak, şans kapsamında değerlendirilebilir.

Evlilik kurumu, devletin ortağı olduğu kurumlar arasındaki belki de en belalı, ahlaksız ve suç potansiyeli yüksek kurumdur. Devletin işlettiği genel evlerdeki işleyiş bile mutlak uyulan ve denetlenen kurallar çerçevesinde açık seçik bir şekilde kendince bir iç ahlakı olan, daha dürüstçe işletilen kurumlardır.

Evlilik kurumunun kapsadığı bireylerin birbirlerine, çocuklarına ya da aileyi oluşturan diğer bireylere davranış şekilleri, sorumluluklarını yerine getirebilmeleri, dürüst, adil olmaları, birbirlerinin ihtiyaçlarını karşılayabilmeleri beklenir. Bunları karşılayamayan, karşılaması mümkün olmayan milyonlarca insan geceleri aynı çatı altında toplanıp birbirlerine küfrettikleri ama bir yandan da muhtaçlık hissettikleri bu yerde huzursuz rüyalara dalıyorlar.

Devlet, aile kurumu üzerinde baştan sona kural koyucu iken işleyişindeki sorumluluklara ortak olmamaktadır. Klasik devletler varlığını sürdürebilmek için muhtaç olduğu aile kurumuna karşı sorumluluklarından kaçarak bu kurumun yıpranmasına kayıtsız kalmakta; önleyici önlemler alamadığı sorunların sorumluluğunu çiftler arasında paylaştırıp yargıç rolüne geçmekte, paydaşı olduğu bu birlikteliği, taşeron bir işletme gibi kullanıp faydalanmaktadır.

İllaki evlilik olacaksa; tüm insanların, tüm verilerine sahip bir yapay zeka uygulamasının fikrini almak tarafların mutluluğu açısından doğru ve mantıklı bir karar olacaktır.

Orhan Kemal'in de dediği gibi "makineler insanın en namuslu dostu, yardımcısıdır." (Baba Evi romanı, 1949)

Kalabalık ailelerin komün benzeri birlikteliklerinin dağılma süreci sanayi devrimiyle hızlanıp, globalleşen yeni dünya düzeniyle de kültürler nötrleşirken, geleneksel evlilik anlayışını sürdüren bireyler, ekonomik durumlarının iyiliği kadar özgür oldukları çekirdek aile düzeniyle sistem içerisinde var olma mücadelesi veriyorlar.

Toplumsal yaşam içerisinde çocuk yetiştirmek ve bunun gereğini yerine getirmek ebeveynlerin taşıyabileceğinden çok daha büyük bir sorumluluktur. Ortaöğretimden itibaren aile ve evlilik üzerine okullarda eğitim verilmelidir. Evlilik öncesi ve sonrası süreçler destek amaçlı takip edilmelidir.

Aksi bir kabul, toplumun ve devletin kendini inkar etmesi demektir.

Tarık ÖZTÜRK